Dyskryminacja ze względu na wiek - Kodeks pracy
Artykuł 18. Kodeksu pracy mówi, że wszyscy pracownicy muszą być równo traktowani. Oznacza to, że niedopuszczalne jest dyskryminowanie zatrudnionych osób ze względu na: płeć, niepełnosprawność, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientacje seksualną, a także na wiek.
Dyskryminacja ze względu na wiek może przybierać bardzo różne formy. Jeśli w ogłoszeniach rekrutacyjnych znajdziemy wzmiankę o tym, że poszukiwane są młode osoby, to mamy prawo traktować to jako dyskryminację osób starszych.
Dyskryminacja osób starszych w pracy
Z jednym z najczęstszych objawów nierównego traktowania ze względu na datę urodzenia można spotkać się w momencie poszukiwania pracy. Przedsiębiorcy z reguły decydują się na młodszych ludzi, nie zdając sobie sprawy z tego, że ludzie po 40-tce czy 50-tce mogą zaoferować bardzo różnorodne doświadczenie.
Na rynku pracy istnieje bardzo wiele krzywdzących opinii na temat podwładnych, którzy już dawno temu skończyli np. 50 lat. Wynikają one ze stereotypowego podejścia do starości. Często określa się ją jako niedołężność, a biorąc pod uwagę kult młodości, jaki obecnie panuje, to już 45-letni ludzie mogą być przez niektórych określani mianem seniorów.
W przypadku zwolnień grupowych często istotnym kryterium jest właśnie wiek. Kolejnym przejawem dyskryminacji może być zmuszanie starszych pracowników do przejścia na wcześniejszą emeryturę, co w rezultacie oznacza otrzymywanie niższego świadczenia.
Pracodawcy nie chcą także zatrudniać osób, które zbliżają się do tak zwanego wieku ochronnego, to znaczy, gdy do przejścia na emeryturę brakuje im jakieś 4, 5 lat.
Wszystkie te sytuacje bardzo często wynikają z postrzegania osób po 50. roku życia jako niedołężnych staruszków, którzy nie są w stanie nauczyć się obsługi komputera lub maszyn na hali produkcyjnej, nie znają języków obcych, są też mniej elastyczni, ponieważ mają swoje przyzwyczajenia.
Pracodawcy muszą jednak pamiętać, że osoby, które czują, że ich przełożony naruszył zasadę równego traktowania, mają prawo ubiegać się o wypłatę odszkodowania. Jego wartość nie może być niższa niż minimalna pensja. Dodatkowo przedsiębiorca, który był zmuszony wypłacić zadośćuczynienie, nie może rozwiązać umowy z takim pracownikiem.