Nikogo już nie dziwi dzisiejszy rozwój technologiczny. Automatyzacja przyspiesza wiele procesów. Nie ominęła również rynku pracy i wysyłania dokumentów rekrutacyjnych. Mamy obecnie do czynienia z aplikacjami, szablonami, których wypełnienie pozwala nam prawie natychmiast zareagować na pojawiające się ogłoszenie.
Choć niezwykle rzadko, zdarza się jednak, że możemy zostać poproszeni o własnoręcznie napisany życiorys.
Życiorys tradycyjny
Życiorys napisany osobiście, na kartce papieru, nie jest całkowicie nowym wymysłem. Kiedyś był podstawą przy szukaniu pracy. Wynikało to oczywiście z braku innych form. Dlaczego więc teraz prosi się kandydatów, by mimo istnienia wygodnych edytorów tekstowych, chwycili za długopis?
Najczęściej wymienianą przyczyną jest możliwość poddania tekstu analizie grafologicznej. Specjaliści na podstawie charakteru pisma sporządzają charakterystykę danego kandydata, jego osobowości.
W niektórych przypadkach może też chodzić o ukłon w stronę tradycji. Bardzo często taki tradycyjny życiorys wymagany jest przy aplikowaniu do seminariów duchownych lub na stanowiska związane z sądownictwem (np. na asystenta). Oczywiście, tam również mogą występować procedury z analizą pisma. W końcu takie stanowiska wymagają nieposzlakowanej opinii, którą można sprawdzać na różne sposoby.
Jak napisać życiorys?
Bardzo ważną kwestią jest to, jak napisać życiorys tradycyjny. Jeśli chodzi o treść, powinny się w niej znaleźć podstawowe informacje, tak jak w przypadku elektronicznie wysyłanego CV. Przebieg wykształcenia i zatrudnienia, opis umiejętności oraz odpowiedź na zapotrzebowanie pracodawcy - są punktami niezmiennymi. W dokumencie powinny się również znaleźć dane nasze oraz instytucji, do której aplikujemy, tytuł dokumentu, miejscowość i data, a na końcu oczywiście podpis.
Trudność, jaka pojawia się przy własnoręcznie pisanym życiorysie, to umiejętność ubrania wszystkiego w ciągły tekst. Szablony CV tak naprawdę ułatwiają formalizowanie informacji. Umiejętności i szczeble edukacji wymienia się od myślników lub w punktach.
Kiedy musimy napisać własnoręczny życiorys, z reguły wyobrażamy sobie tekst w formie opisowej. Trzeba więc zwrócić uwagę na to, by stosować sensowne zdania, odpowiedni styl, nie powtarzać sformułowań. Należy też trzymać się konkretów. W przypadku dokumentu aplikacyjnego raczej nie powinniśmy poddawać się emocjom. Stosujmy akapity, oddzielając poszczególne etapy lub rodzaje informacji. Starajmy się zmieścić w wybranym formacie. Jedno zdanie kończące się na odwrocie kartki sprawia, że dokument traci na przejrzystości, a osoba sprawdzająca może się zirytować, przeglądając taki dokument. Dbajmy również o akapity, niech tekst zaczyna się i kończy równo w każdej linijce.
Odręczny życiorys nie powinien oczywiście zawierać błędów ortograficznych czy interpunkcyjnych. Jest to trudniejsze do wykonania, ponieważ nie ma poprawiającego nas słownika. Jednak bardzo łatwo można z tego wybrnąć – wystarczy napisać odpowiednią treść w edytorze tekstu i po sprawdzeniu przepisać ją na kartkę papieru.
Z reguły, kiedy piszemy coś odręcznie, to formą przekazu do odbiorcy jest wysyłka pocztą, za pomocą kuriera lub osobiście. Możemy jednak zostać poproszeni o dostarczenie skanu takiego dokumentu (wręczenie oryginału będzie miało odbyć się dopiero po przyjęciu kandydatury). Wyślijmy wtedy skan o wysokiej jakości.
Życiorys odręczny – porady techniczne
W przypadku formułowania tekstu i zapisywania go na papierze, należy zwrócić uwagę na odpowiednie narzędzia. Wybierzmy długopis lub pióro natomiast wystrzegajmy się ołówków i kredek. Ślad pozostawiony na papierze powinien być nieścieralny – przede wszystkim by mieć pewność, że nikt inny nie będzie ingerował w treść. Odpowiednie kolory do zapisu życiorysu to czarny oraz ciemnoniebieski. Kiedy zrobimy błąd, niestety bardziej wskazane jest zapisanie tekstu od nowa – bez przekreśleń i używania korektora.
Do życiorysu tradycyjnego dobierzmy odpowiedni papier. Wystrzegajmy się wyrywanych kartek, postrzępionych na bokach. Zwróćmy też uwagę, by papier nie był pogięty ani naderwany. Kratka wydaje się najmniej odpowiednia. Lepszy może okazać się w linie lub gładki (jednak tu należy zwrócić uwagę, by zapisane linie nie „wędrowały” w górę lub pochylały się ku dołowi).
Sam tekst najlepiej napisać jednego dnia. Często, w zależności od nastroju, pory dnia itp., nasz charakter pisma może się nieco różnić. W przypadku kilku prób, ale w tym samym „podejściu” unikniemy takich rozbieżności, wpływających na estetykę dokumentu.
I na koniec ostania, ale jedna z najważniejszych zasad - zadbajmy o to, by pismo było czytelne. Odbiorca nie powinien mieć żadnych trudności z zapoznaniem się z treścią dokumentu.
Jeśli pracodawca poprosi nas o własnoręcznie napisany życiorys, nie należy bagatelizować takiego wymagania. Natomiast w niektórych przypadkach można samemu wyjść z inicjatywą i zaprezentować takie kreatywne CV. Jednak tutaj trzeba bardzo uważać, bo nie do każdego stanowiska pasuje forma odręczna.
