1 miejsce – Anna Zulewska

W poszukiwaniu pracy cały czas mówi się o wsparciu młodych osób, seniorów, a wcale nie istnieje rynek pracy dla osób, które straciły zatrudnienie po 50 roku. Myślę, że nie jestem jedyną osobą, która mimo wieloletniego stażu pracy, doświadczenia zawodowego nie może znaleźć zatrudnienia. W tym wieku mamy dzieci odchowane, żyją własnymi sprawami i teraz jest pełna możliwość pracy, ale niestety nikt nie chce rozmawiać. Spotkałam się w trakcie poszukiwania zatrudnienia ze stwierdzeniami, że w tym wieku nie zatrudniamy, nie mam odpowiedniej prezencji, nie takie kwalifikacje. W wyniku takich ciągłych sugestii rozpoczęłam studia i zapewniam, że starsza pani po 50 radzi sobie dobrze i umie konkurować z młodymi osobami w nauce, a na rynku pracy jestem całkowicie dyskryminowana. Od 14 miesięcy jestem osobą bezrobotną i nie mam już żadnego pomysłu, jak szukać pracy w naszym kraju.

2 miejsce – Ewa Jankowska

Rynek pracownika? Aktualnie? Hmmm... Nazwałabym to raczej rynkiem młodego, ewentualnie biednego pracownika. Szukam pracy od końca marca br. i mogę z pełną świadomością powiedzieć, że praca jest. Ofert jest dużo, ale głównie za najniższą krajową (mając rodzinę, łatwo by nie było). I chyba w związku z tą wysokością pensji pracodawcy wybierają młodego człowieka po studiach, oferując mu małe pieniądze, ale możliwość zdobycia doświadczenia. Ja doświadczenie mam. Pracuję od 2007 roku. Tylko co za tym idzie? Mam doświadczenie i wiedzę, ale pracy nie... Wysłanych ponad 120 CV – na rozmowie byłam jednej. Za każdym razem pewnie przegrywam w przedbiegach z młodszym i tańszym pracownikiem bez doświadczenia...

3 miejsce – Zuzanna Nakonieczna

Moje poszukiwanie pracy trwało prawie rok, setki wysłanych CV, odpowiedzi może ze dwie, może trzy. Frustracja rosła, bo specjalnie poszłam na studia zaoczne, żeby w ciągu tygodnia pracować, a tu nic... Po dwóch miesiącach poszukiwań poszłam osobiście rozdawać CV w zupełnie innym obszarze – praca w sklepie. Ostatni sklep, do którego weszłam z braku laku, ostatecznie mnie wziął. Pracowałam tam przez 3 miesiące, akurat w sezonie świątecznym, kiedy było dużo pracy, potem miałam po kilka godzin w miesiącu albo 0 godzin. Poszukiwania rozpoczęły się na nowo, a sytuacja znów taka sama – odpowiedzi brak. Zupełnie przypadkowo dowiedziałam się o możliwości zrobienia testu Gallupa na swojej uczelni, więc chętnie go zrobiłam i umówiłam się z doradczynią z uczelni na jego omówienie. Podczas rozmowy wspomniałam o braku pracy i zostałam zaproszona na kolejne spotkanie,