Całkowita niezdolność do pracy - definicja
Pod pojęciem całkowitej niezdolności do pracy rozumiana jest „utrata zdolności do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu”. Nie ma przy tym żadnych medycznych rokowań na jej odzyskanie. W polskim prawodawstwie wyróżnia się dwa rodzaje niezdolności do pracy:
• częściową – brak możliwości wykonywania zadań zgodnie z kwalifikacjami,
• całkowitą – brak możliwości wykonywania zadań w jakiejkolwiek pracy.
W związku z tym osoba, która z różnych względów nie jest w stanie pełnić obowiązków, może ubiegać się o przyznanie renty. Najpierw trzeba uzyskać orzeczenie o niezdolności do pracy. W tym celu należy przejść badanie wykonywane przez lekarza orzecznika ZUS. Jeśli doktor stwierdził, że nie ma żadnych przeciwwskazań do wypełniania obowiązków, pacjent ma prawo odwołać się od tej decyzji. W takiej sytuacji powoływana jest specjalna komisja lekarska, która przeprowadza ponowne badanie.
Całkowita niezdolność do pracy a praca
Warto podkreślić, że całkowita niezdolność do pracy nie oznacza, że nie można podjąć zatrudnienia. Jeżeli przedsiębiorca stworzy osobie z orzeczeniem o niezdolności odpowiednie warunki, to jest szansa, że będzie mogła ona wykonywać swoje zadania.
Aby móc zostać zatrudnionym, kiedy pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy, należy otrzymać od lekarza medycyny pracy zaświadczenia o braku przeciwwskazań do podjęcia konkretnych zadań. Taka zgoda wydawana jest na wniosek osoby ubiegającej się o przyjęcie do zakładu. Właściciel firmy musi natomiast dostarczyć pracownikowi pełny opis obowiązków. Bardzo często renciści są zatrudniani w zakładach pracy chronionej. W takiej sytuacji należy pamiętać o tym, że konieczne jest zgłoszenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wysokości przychodu. Pobierając wynagrodzenie, renta może zostać obniżona. Dzieje się tak, gdy wynagrodzenie brutto jest wyższe niż 70% kwoty przeciętnej pensji w danym miesiącu.
Renta z tytułu niezdolności do pracy
Aby otrzymać rentę z tytułu niezdolności do pracy, trzeba przedłożyć zaświadczenie lekarskie oraz udowodnić odpowiedni staż ubezpieczenia. Oprócz tego niezdolność do pracy musiała powstać w okresach zatrudnienia, pobierania zasiłku dla bezrobotnych oraz z ubezpieczenia społecznego. Świadczenie to przysługuje także tym osobom, które straciły zdolność do pracy nie później niż w ciągu 18 miesięcy po ustaniu tych okresów. Warunek powstania niezdolności do pracy w podanym wyżej okresie nie dotyczy ludzi, którzy został;i uznani za całkowicie niezdolnych do pracy i mogą udowodnić co najmniej 20-letni staż pracy - kobiety i 25-letni - mężczyźni.
Całkowita niezdolność do pracy - uprawnienia
Prawo do renty nabywamy w momencie spełnienia wszystkich wyżej warunków. Jednocześnie musimy pamiętać o tym, że świadczenie nie będzie wypłacane, gdy któryś z wyżej wymienionych warunków ustanie. Tak samo stanie się też, gdy:
• upłynie okres, na który renta została przyznana,
• zostanie przyznana emerytura.
Warto zaznaczyć, że nie można jednocześnie pobierać renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego.