Przesyłając aplikację na interesujące nas stanowisko, zwykle przygotowujemy dwa dokumenty: list motywacyjny oraz życiorys. Co zawrzeć w CV, aby przyciągnąć uwagę rekrutera?
Jak napisać Curriculum Vitae
Dzisiejsze CV różni się znacznie od dawnych życiorysów. Pisało się je i czytało mozolnie. Przed laty informowano pracodawcę o pochodzeniu, zawodach rodziców, o całej rodzinie. Trudno było stylistycznie opanować fragment dotyczący wykształcenia bez powtarzania sformułowań: „rozpocząłem – zakończyłem, rozpocząłem – zakończyłem”. Jeśli kandydat miał lekkie pióro i dość długie doświadczenie zawodowe, dokument mógł przybrać znaczne rozmiary i nie było w tym nic odbiegającego od standardów.
Dzisiejszy życiorys jest o wiele jaśniejszy i daje możliwość uzyskania najistotniejszych informacji w krótkim czasie. Pamiętajmy, że rekruter przeznacza na przeczytanie jednej aplikacji dosłownie kilkadziesiąt sekund. To, co zawrzemy w życiorysie, zależy tylko od nas. Nie ma jednego idealnego wzoru Curriculum Vitae. Jak napisać poprawne dane i co właściwie umieścić w dokumencie? To zleży od specyfiki stanowiska. Kiedy porozmawiamy ze specjalistami, okaże się, że każdy z nich ma nieco inne spojrzenie na tę kwestię. Na pewno jednak musimy wiedzieć, po co ten dokument tworzymy. Jeśli po to, żeby pracodawca nas poznał, dowiedział się o nas tego, co dowodzi naszych kwalifikacji i predyspozycji na określone stanowisko – to sami szybko dojdziemy do wniosku, o czym pisać.
Jak napisać Curriculum Vitae – wzór
Jak napisać dobre Curriculum Vitae? Przede wszystkim pamiętajmy, że dokument to nasza wizytówka, zatem dołóżmy wszelkich starań, by pokazać się z jak najlepszej strony. Ze względów funkcjonalnych, życiorys powinien zawierać kilka żelaznych elementów:
Dane osobowe: imię i nazwisko, adres, telefon, e-mail
Pamiętajmy, że w języku polskim obowiązuje reguła: najpierw imię, potem nazwisko. Nazywam się Hermenegilda Kociubińska, a nie Kociubińska Hermenegilda. Możemy się uczyć od Węgrów kuchni, ale nie zapożyczajmy gramatyki. Nie wpisujemy raczej przed nazwiskiem tytułów zawodowych czy naukowych – chyba, że w naszym zawodzie obyczaj tak każe. Jest to często postrzegane jako wyraz zarozumialstwa, zwłaszcza jeśli życiorys przygotowuje osoba tuż po ukończeniu szkoły.
Adres umieszczany w życiorysie powinien być tym, pod którym można nas znaleźć. To samo dotyczy numeru telefonu. Nie ma sensu podawać takiego, którego obecnie nie używamy. Pamiętajmy, że nawet jeśli wiemy, jak dobrze napisać Curriculum Vitae, a przypadkiem podamy błędny numer, stracimy szansę, że ktokolwiek doceni nasz trud. Jeżeli zostaliśmy zaproszeni do udziału w rekrutacji i w jej trakcie zmieniamy numer – należy powiadomić o tym osobę, z którą mamy kontakt ze strony pracodawcy. Nie należy w części poświęconej danym osobowym wpisywać imion rodziców, współmałżonków, dzieci ani numeru PESEL lub NIP.
Wykształcenie
Zaczynamy wymienianie od ostatnio ukończonej szkoły, kończymy na szkole średniej (jeśli jest ona znacząca na danym stanowisku). Nie piszemy o podstawówce, chyba, że tę samą szkołę ukończył dyrektor, do którego wysyłamy CV. W takim przypadku może to być świetny sposób nawiązania nici porozumienia, odnalezienia wspólnych wspomnień czy znajomych. Podstawówkę wymieńmy również wtedy, kiedy jest to nasze jedyne wykształcenie.
Tytuł pracy dyplomowej, licencjackiej, magisterskiej cytujemy tylko wówczas, jeśli ma to związek ze stanowiskiem. Podajemy zawsze pełne nazwy szkół, a nie same skróty. Ważne jest również podanie kierunku i specjalności. Niekiedy dobrze jest wpisać także tryb pobieranej nauki. Studia zaoczne lub wieczorowe dają nam większe możliwości pracowania niż dzienne.
W punkcie „wykształcenie” możemy również wpisać ukończone kursy, jeśli rozszerzyły znacząco nasze uprawnienia zawodowe. Księgowy może na przykład ująć tu uzyskanie zezwolenia na usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych. Nie zapominajmy o studiach podyplomowych, zwłaszcza gdy dotyczą stricte naszego wykształcenia lub obecnie wykonywanego zawodu. Jeśli ukończyliśmy je w innej dziedzinie, zastanówmy się, czy nie lepiej wpisać tę informację w innym punkcie, np. „dodatkowe kwalifikacje” czy „dodatkowe informacje”.
Doświadczenie zawodowe
W tym punkcie stosujemy, podobnie jak w przypadku wykształcenia, zasadę odwróconej chronologii – wymieniamy, począwszy od ostatniego miejsca pracy. I znów – wypisujemy kolejno daty graniczne zatrudnienia, pełną nazwę firmy, zajmowane stanowisko i – przeważnie – zakres obowiązków. Oczywiście, jeśli ktoś jest lekarzem, nie będzie wypisywał diagnozowania, zalecania leczenia, wypisywania recept i zaświadczeń. Jednak już na przykład pracownik biurowy czy specjalista do spraw BHP zakres obowiązków mogą mieć bardzo różny w zależności od miejsca zatrudnienia.
Dlatego należy krótko i w punktach wypisać, czym się zajmujemy. Pamiętajmy, nie ma to być rozwlekłe opowiadanie, ale łatwa do szybkiego przyswojenia informacja. Nie służy ona w żadnym wypadku wyciągnięciu od nas tajemnic służbowych – a jedynie udowodnieniu doświadczenia i ewentualnych uprawnień.
Jeśli chodzi o daty graniczne zatrudnienia, zazwyczaj wystarczy podać miesiąc i rok. W CV nie musimy umieszczać informacji, że jesteśmy zarejestrowani w Urzędzie Pracy. Nie jest to wszak nasz zawód. To samo dotyczy urlopów macierzyńskich czy renty. Należy jednak wziąć pod uwagę, że luki w przebiegu zatrudnienia też będziemy musieli jakoś wytłumaczyć. Zdarzają się one często także osobom, które – nie zawsze legalnie – pracowały za granicą. Wielu rekruterów jednak sądzi, że lepiej wpisać takie zatrudnienie (nie komentując legalności – o ile nie jest to absolutnie konieczne) niż zostawiać „dziury” w CV.
W tym miejscu warto zadać pytanie: „Co zawrzeć w CV bez doświadczenia?”. Nie należy zostawiać rubryki pustej. Lepszym rozwiązaniem jest opisanie aktywności, które są związane z danym stanowiskiem. Może to być prowadzenie szkolnej gazetki, wolontariat, pomoc w opiece nad dziećmi… Opcji jest naprawdę wiele i na pewno znajdziemy coś, co okaże się dla pracodawcy atrakcyjne.
Na tym punkcie kończymy de facto to, co w życiorysie jest obowiązkowe. Pozostałe punkty jak najbardziej warto podać, zwłaszcza, jeśli posiadamy cechy lub kwalifikacje, które pomogą nam przekonać rekrutera, że warto wybrać właśnie nas. Ale o tym już w następnym artykule.
