Rozliczenie z kontrahentem bez pieniędzy? Taki sposób zapłaty za towar bądź usługi to barter, czyli bezgotówkowa wymiana handlowa. Czy barter jest opodatkowany? Na czym polega umowa barterowa? Sprawdź, jak przebiega transakcja na zasadzie barteru.
Spis treści
Barter – co to? Na czym polega?
Barter to forma współpracy pomiędzy kontrahentami wykorzystywana w celu bezgotówkowej realizacji przedmiotu umowy. Jest to bezpośrednia wymiana towarów i usług dość powszechna w obrocie gospodarczym firm – najczęściej korzysta z niej influencer czy bloger, który promuje konkretny produkt w zamian za możliwość jego użytkowania.
Umowa barterowa – co powinna zawierać?
Barter daje kontrahentom możliwość wymiany towarów i usług bez płatności gotówkowych. Umowa regulująca takie transakcje może przybierać na tyle elastyczne formy, że trudno wskazać jeden konkretny wzór. Ważne, aby pamiętać, że są przedmioty, odnośnie których przepisy wymagają zachowania szczególnej formy – przykładem może być umowa przeniesienia własności nieruchomości. Ponadto umowa w formie pisemnej jest też przydatna dla ewentualnych celów dowodowych czy podatkowych.
Umowa barterowa powinna zawierać podstawowe dane dotyczące obu stron transakcji, przedmiotu transakcji oraz sposobu jej przeprowadzenia i związanych z tym zasad. Najważniejsze informacje niezbędne w takiej umowie to:
-
przedmiot wymiany handlowej;
-
dane kontrahentów;
-
data i miejsce podpisania umowy;
-
czas wykonania wymiany;
-
zasady rozliczenia między stronami;
-
konsekwencje złamania warunków umowy;
-
wskazanie możliwości odstąpienia od realizacji umowy.
Barter – zalety i wady
Rozliczenie w barterze można stosować jako sposób na pominięcie obostrzeń walutowych obowiązujących między dwoma krajami. Jest to też sposób na zachowanie gotówki (płatność w naturze) i spore oszczędności, ponieważ koszt wyprodukowania towaru jest znacznie niższy niż koszt jego sprzedaży. Dodatkowo barter umożliwia zlikwidowanie nadmiernych zapasów magazynowych przy jednoczesnym pozyskaniu nowych klientów bez konieczności reklamowania usług.
Czy barter ma wady? Jedna z nich to brak szczegółowych regulacji, a tym samym ograniczenie transakcji barterowych do sprzedaży. Problem może też stanowić ustalenie odpowiedniej wartości przedmiotu transakcji, co z kolei bywa przyczyną nieprawidłowości w rozliczeniu z urzędem skarbowym.
Umowa barterowa – wzór
Umowa barterowa to umowa nienazwana, do której zgodnie z polskim prawem odnoszą się przepisy z Kodeksu cywilnego (art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.). Jednak zasady te nie wskazują wymaganej treści zawartego porozumienia, dlatego poszczególne zapisy pozostają w gestii obu stron, tak jak na przykład umowa barterowa z influencerem – wzór można dopasować do potrzeb konkretnej transakcji handlowej.
Warto przy tym pamiętać, że barter to wymiana odpłatna, konsensualna oraz wzajemna. Każda ze stron transakcji jest w tym samym czasie sprzedawcą i nabywcą.
Czy barter jest opodatkowany?
Rozliczenie w barterze bywa korzystne, jednak wciąż podlega opodatkowaniu. Chociaż przychód z takiej współpracy nie przybiera formy finansowej, osoba albo firma korzystająca z tego typu regulacji zobowiązań jest zobligowana rozliczyć uzyskane korzyści majątkowe z urzędem skarbowym.
Co ważne, barter oznacza opodatkowanie wartości finansowej przedmiotów wymiany według obowiązujących stawek podatkowych. Miernikiem jest tutaj koszt towaru bądź usługi wynikający z zawartej umowy.
Umowa barterowa – jak rozliczyć?
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują szczegółowo kwestii barteru. Mimo to umowa barterowa z osobą fizyczną wymaga rozliczenia. Według obowiązujących zasad uzyskany dochód pieniężny należy zsumować z przychodami uzyskanymi w naturze. Podlegają one wspólnemu opodatkowaniu zgodnie z normami obowiązującymi dla korzyści majątkowych osiąganych w formie finansowej.
Barter rozlicza się, składając właściwy formularz PIT w urzędzie skarbowym. Jeśli dochód z barteru zostanie zaniżony lub zawyżony, urząd może samodzielnie oszacować jego wysokość wzywając podatnika do wyjaśnienia nieprawidłowości. W razie potrzeby zostaje powołany biegły, którego koszt ponosi podatnik.
